Παλεύοντας έντονα με… αντικειμενικές και υποκειμενικές δυσκολίες ή, ίσως, εξωτερικές και εσωτερικές αγκυλώσεις, Αλέξης Δημαράς

αποσπάσματα

Η ενότητα «Στάσεις ζωής στα ποιητικά κείμενα» εκκινεί με αφετηρία το ποίημα «Όσο μπορείς» του Καβάφη.

[...]

Θα δηλώσω προκαταβολικά ότι η εμπειρία της Πιλοτικής μ’ έκανε να αντλήσω επιπλέον επιχειρήματα για την ποιητικότητα του Καβάφη. Έχοντας διδάξει τον Καβάφη και σε κεντρικά αστικά σχολεία μπορώ να φέρνω ως χειροπιαστό παράδειγμα την εμπειρία της Πιλοτικής και να λέω μετά παρρησίας (και όχι αντιγράφοντας χωρία από την επιστημονική βιβλιογραφία) ότι πράγματι είναι κορυφαίος ποιητής του καιρού μας, αφού διαθέτει την ικανότητα, τη μαεστρία, την «καλλιτεχνική μαγκιά» να απευθύνεται εξίσου στις ψυχές των «προνομιούχων», αλλά και των κοινωνικά ευαίσθητων και αδύναμων ομάδων, που ζούνε, για κάποιους, στο «περιθώριο της ζωής».

[...]

Οι μαθητές αυτοί ένιωσαν πτυχές της ποίησης του Καβάφη ίσως και περισσότερο απ’ ό,τι συμμαθητές τους σε άλλα σχολεία (και μη μειονοτικά) και διέκριναν εύκολα τον λεπτό και υποβλητικό τρόπο, με τον οποίο οι ποιητές προτείνουν συγκεκριμένες στάσεις ζωής.