«Προσεχώς εμείς μεγαλώνουμε», Αντώνης Στεργίου

αποσπάσματα 

«Τη στιγμή αυτή νιώθω την ανάγκη να βάλω σε τάξη τα τρία χρόνια της προσωπικής συμμετοχής μου στην Πιλοτική του ΠΕΜ στο μάθημα της λογοτεχνίας. Γιατί νιώθω αυτή την ανάγκη; Για να κάνω έναν απολογισμό μιας τριετούς εκπαιδευτικής μου πορείας, που τώρα τελειώνει, και αξιολογώντας την να δω τι μπορώ να χρησιμοποιήσω από αυτά εγώ –και οποιοσδήποτε άλλος- στο επόμενό μου βήμα. Τρεις χρονιές εφαρμογής. Επέλεξα, αν και δεν μου αρέσουν οι αλλαγές, να εφαρμόσω το Πρόγραμμα κάθε χρονιά σε διαφορετική τάξη».

[...]

«Διανύοντας το ένα τρίτο του εργασιακού εκπαιδευτικού μου βίου –και είναι το πρώτο ένα τρίτο– σε ένα σχολείο με μειονοτικούς μαθητές μόνο, δεν ξέρω τι γίνεται παραέξω. Θέλω να δω, να βρω, να ψάξω. Μήπως οι διαφορές μειώθηκαν ή μήπως όχι; Πρέπει να αποκτήσω δική μου γνώμη. Να βελτιωθώ. Και όταν με το καλό βελτιωθώ, δεν μου φαίνεται καθόλου απίθανο να επιστρέψω με ‘βελτίωση’ εκεί από όπου έφυγα».

***

Σενάριο Αντώνη Στεργίου, Η ουτοπία της επιστροφής: Η τελευταία αρκούδα του Πίνδου του Δημήτρη Χατζή (Γ' Γυμνασίου)