αποσπάσματα
«Όπως χαρακτηριστικά έλεγε ένας διετής μαθητής της τάξης μου λόγω
μη ικανο-ποιητικής επίδοσης τόσο κατά τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς
όσο και στις εξετάσεις του Ιουνίου: «Βαριέμαι, κυρία!» Πως αλλιώς, αφού δεν κατανοούσε τα κείμενα! Πώς θα
λειτουργούσε άραγε αυτή η καινοτομία; Και, καλά εγώ, οι μαθητές μου; Όμως τα
παιδιά μου, όπως όλα τα παιδιά, χαιρετίζουν με ενθουσιασμό καθετί καινούργιο
και, βέβαια, γίνονται και οι πιο αυστηροί κριτές του».
[…]
«Και σιγά σιγά, τα
«μελισσάκια» μου, όπως συνηθίζω να αποκαλώ τους μαθητές μου, συμμετείχαν όλο
και περισσότερο, όλο και πιο πολλά. Δεν άκουγες πια μόνο τους συνήθεις
ύποπτους, τους κλασικά καλούς μαθητές. Αποκτούσαν φωνή και οι αφανείς μαθητές
μου, αυτοί που συνήθως κρύβονται στη γωνία και δεν ακούς ποτέ τη φωνή τους, όχι
γιατί δεν σε νοιάζει, αλλά γιατί δεν προλαβαίνεις, γιατί πρέπει να παραδώσεις,
γιατί πόσοι πια να απαντήσουν στην ίδια ερώτηση που βάζεις για εργασία στο σπίτι;»
[…]
«Η πιλοτική εφαρμογή της λογοτεχνίας
τελείωσε. Το ταξίδι τελείωσε, μεταφορικά και κυριολεκτικά. Και ο απολογισμός
του; Συνάντηση με πολύ ωραίους ανθρώπους, με τους οποίους νιώθω να ανήκουμε σε
μια ιδιαίτερη κοινότητα, συμμετέχοντες όλοι σε κάτι ξεχωριστό. Οι βασικοί συμμέτοχοι,
όμως, δεν είναι παρά τα παιδιά, οι μαθητές μας. Σ’ αυτούς τι να έμεινε; Ο
καθένας σας μπορεί να εικάσει διάφορα. Εγώ απλώς θα σας πω ότι στο τμήμα με το
οποίο δουλέψαμε δύο συνεχόμενα χρόνια, οι δέκα στους τριάντα τρεις μαθητές
γράφουν ποιήματα και πεζά (τρεις και στα τουρκικά και στα ελληνικά). Μαθητές,
σχολιάζουν, κατά περίπτωση, επικαλούμενοι στίχους του Καβάφη. Εξακολουθούν να
αγαπούν τη λογοτεχνία και αρκετοί από αυτούς διαβάζουν βιβλία στον ελεύθερο
χρόνο τους. Δύο ποιήματα μαθητών συμμετέχουν σε πανελλήνιο λογοτεχνικό
διαγωνισμό εφηβικού διηγήματος και ποίησης».
...
Σενάριο Μαρίας Αλεξίου, Στάσεις ζωής στα ποιητικά κείμενα: Όσο μπορείς του Κ. Π. Καβάφη (Γ' Γυμνασίου)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου